بعضی وقتها یه دفعه یه شعر یا یه ترانه تو مغز آدم جرقه میزنه،
میبرتت به یه دوران از زندگیت...چند روزه این
شعر قدیمی رو زمزمه میکنم:
من نه عاشق بودم و نه محتاج نگاهی که بلغزد بر من
من خودم بودم و یک حس غریب ،
که به صد عشق و هوس می ارزید
آنچنان آلودست........(بگذریم)
که همه زندگیم می لرزد.....